مجنون یار

باران شب

شب زنده دار عشق است دل
گرفتار یار بی یار است دل

تنها راز بی راز است دل
راه جان بی جان است دل

شهوت عشق بی عشق است دل
کردگار رویا بی وهم است دل

کوه غم بی غم است دل
دریا آبی بی آب است دل

باران شب با عشق است دل
نسیم سحر با عشق است دل

گنج راه

جان دل رسوا کند
گل می روید

ساقی همدم پیدا کند
شهر می روید

دل هویدا راز کند
ساز می روید

دلبر زیبا رویا کند
زهر می روید

قطره باران شراب کند
مست می روید

سان دل دریا کند
باز می روید

دریا را سراب کند
حق می روید

مثنوی گنج راه کند
خم می روید

باران کریه

خاتم زمزمه مشق دل است
زندگی باران کریه زنگار من است

ستاره نعت لب عشق است
هرم شبان نی قلب مانا من است

ترانه زیبا دلبر شدن است
فردا نسیم سرد چشم گیرا من است

تبسم لب آهنگین شب است
مستی فرزان دلربا صاحب شدن است

نقاش عشق

دل صبوری می کند
جان رسوایی می کند

بی خرد زار می کند
با خرد راز می کند

نماز عشق می کند
قبله دار می کند

کاه کوه می کند
دریا شور می کند

دریا شاه می کند
خسروان دل می کند

خسروان راز می کند
با طرب ناز می کند

دل عجل می کند
نقاش عشق می کند

خرسند جان

مزار یار می روم گلستان راه می روم

خرسند جان می رود یار راه می رود

ناز آتش می کشم نقاش یار می کشم

ساز غم می کشد یار جان می کشد

کعبه حق می دمد جان ساز می دمد

راز حق می رود یار سان می رود

کرب ساز می رود جان رعش می رود

سان حق می کشم قلب رب می کشد

سلیم حق

یار مرا سو خم ابرو می کشد

ناز مرا راز خم ابر می کشد

بار دلا شوق سفر امین می کشد

کور دلان روز مرا شو می کشد

راهب حق در دلم زاهد پاک می کشد

هرم دلم هرم نفس امین می کشد

نور شفا بود مرو مروه حرام می کشد

یار دلا مکه عجب بود ناز می کشد